ส่ิงที่เรียนรู้จากพระธรรมยากอบ คือ การเอาชนะการทดลองใจ และบททดสอบความเชื่อเรื่องทัศนคติต่อพี่น้อง คือ อย่ากล่าวร้ายพี่น้องหรืออย่าตัดสินพี่น้อง เพราะเป็นการแย่งหน้าที่ของพระเจ้า
เมื่อท่านศึกษาเฝ้าเดี่ยวพระธรรมยากอบแล้ว ตระหนักเรื่องการทดลองใจ และบททดสอบความเชื่อที่ทำให้เราตัดสินพี่น้อง หรือพิพากษาพี่น้อง แต่เราต้องไม่ทำอย่างนั้นเพราะเป็นการพิพากษาตัดสินพี่น้อง เป็นสิทธิอำนาจของพระเจ้าไม่ใช่ของเรา เรากับพี่น้องก็เป็นผู้ต้องดำเนินชีิวิตตามพระวจนะของพระเจ้าเหมือนกัน เราไม่มีหน้าที่ตัดสินพี่น้อง
11พี่น้องเอ๋ย อย่ากล่าวร้ายกันและกัน คนที่กล่าวร้ายพี่น้องหรือตัดสินพี่น้องของตน ก็กล่าวร้ายธรรมบัญญัติและตัดสินธรรมบัญญัติ ถ้าท่านตัดสินธรรมบัญญัติ ท่านก็ไม่ใช่ผู้ประพฤติตามธรรมบัญญัติ แต่เป็นผู้ตัดสิน 12ผู้ที่ตั้งธรรมบัญญัติและผู้ที่ตัดสินมีแต่เพียงองค์เดียว ผู้ทรงสามารถช่วยให้รอดหรือทำลายก็ได้ แต่ท่านเป็นใคร ถึงได้ตัดสินเพื่อนบ้านของท่าน?
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับมาตรฐาน 2011 สงวนลิขสิทธิ์ 2011 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย
A : Attitude
เราได้รับความรู้ใหม่ๆ หรือเราได้รับทัศนคติใหม่ๆ จากพระคริสต์ธรรมคัมภีร์ตอนที่อ่านเรื่องอะไรบ้าง?
พระคัมภีร์ตอนนี้อธิบายว่าพระเจ้าเป็นคนตั้งธรรมบัญญัติ และเป็นคนพิพากษาตัดสินตามธรรมบัญญัติ เราและพี่น้องในความเชื่อเป็นเพียงผู้ดำเนินตามพระวจนะของพระเจ้า เราจึงไม่มีสิทธิอำนาจ หรือเราไม่มีหน้าที่ตัดสินพี่น้อง
แต่หลายคร้ังทำไมเราถึงทำผิดอย่างนั้น นี่เป็นการทดลองใจ และเป็นบททดสอบความเชื่อของเราอีกอย่างหนึ่ง ระมัดระวังที่จะไม่ตัดสินพี่น้อง หรือพิพากษาพี่น้อง ถ้าเราเข้าใจแบบนี้เราไม่กล่าวร้ายพี่น้อง เราไม่กล้าทำหน้าที่แทนพระเจ้าในการพิพากษาพี่น้อง
ตัวอย่างเหมือนเราไม่ใช่ผู้พิพากษาเราเป็นแค่โจทก์หรือจำเลยในคดีที่ยังไม่ได้ตัดสิน แต่เมื่อไปศาลเรากลับตัดสินคู่ความแทนผู้พิพากษาเป็นต้น เราไม่ควรทำอย่างนั้นแต่หลายครั้งเราก็ทำผิดอย่างนั้น
C : Christ in focus
เรามองเห็นพระเยซูเป็นใคร พระองค์ทำอะไรบ้าง ผ่านพระคริสต์ธรรมคัมภีร์ตอนที่เราอ่านอย่างไรบ้าง?
พระเยซูสอนเราไม่ให้พิพากษาพี่น้อง เพื่อเราจะไม่โดนพิพากษาด้วย
มธ7:1-5 “อย่าพิพากษา เพื่อพระเจ้าจะไม่ทรงพิพากษาท่านทั้งหลาย 2เพราะว่าพวกท่านจะพิพากษาผู้อื่นอย่างไร พระเจ้าจะทรงพิพากษาท่านอย่างนั้น และท่านทั้งหลายจะตวงให้ผู้อื่นด้วยทะนานอันใด พระเจ้าจะทรงตวงให้พวกท่านด้วยทะนานอันนั้น 3ทำไมท่านมองเห็นผงในตาพี่น้องของท่าน แต่กลับมองไม่เห็นไม้ทั้งท่อนที่อยู่ในตาของท่าน? 4ท่านจะกล่าวกับพี่น้องได้อย่างไรว่า ‘ให้ฉันเขี่ยผงออกจากตาของเธอ?’ ทั้งๆ ที่มีไม้ทั้งท่อนอยู่ในตาของท่านเอง 5คนหน้าซื่อใจคด จงชักไม้ทั้งท่อนออกจากตาของท่านก่อน แล้วท่านจะเห็นได้ถนัด จึงจะเขี่ยผงออกจากตาพี่น้องของท่านได้
พระเยซูยอมมารับโทษจากการพิพากษาแทนคนบาป โดยการตายไถ่บาปที่กางเขนและเป็นขึ้นจากความตายในวันที่สาม และพระองค์จะเสด็จกลับมาอีกครั้งเพื่อพิพากษา
วว20:11-15แล้วข้าพเจ้าเห็นพระที่นั่งใหญ่สีขาวและเห็นพระองค์ผู้ประทับบนพระที่นั่งนั้น แผ่นดินโลกและฟ้าสวรรค์ก็หายไปจากพระพักตร์ของพระองค์ และไม่มีใครพบเห็นที่อยู่ของพวกมันอีกเลย 12ข้าพเจ้ายังเห็นบรรดาคนตาย ทั้งคนใหญ่โตและคนเล็กน้อยยืนอยู่หน้าพระที่นั่งนั้น แล้วหนังสือต่างๆ ก็ถูกเปิดออก และหนังสืออีกเล่มหนึ่งก็ถูกเปิดออกด้วย คือหนังสือแห่งชีวิต คนตายก็ถูกพิพากษาตามการกระทำของเขาทั้งหลายที่เขียนไว้ในหนังสือเหล่านั้น 13ทะเลก็ส่งคืนคนตายที่อยู่ในทะเล ความตายและแดนคนตายก็ส่งคืนคนตายที่อยู่ในนั้น แต่ละคนก็ถูกพิพากษาตามการกระทำของตน 14แล้วความตายและแดนคนตายก็ถูกโยนลงไปในบึงไฟ บึงไฟนี่แหละคือความตายครั้งที่สอง 15และถ้าพบว่าใครไม่มีชื่อจดไว้ในหนังสือแห่งชีวิต เขาก็จะถูกโยนลงไปในบึงไฟ
T : Transformation
เราต้องการให้พระเจ้าเปลี่ยนแปลงชีวิตของเราในด้านใดบ้าง?
ระมัดระวังที่จะชนะการทดลองใจ และผ่านบททดสอบความเชื่อเรื่องการพิพากษาตัดสินพี่น้อง เราต้องไม่พิพากษาและตัดสินพี่น้อง เพราะเป็นการแย่งหน้าที่ของพระเจ้า และเปรียบเหมือนการกล่าวร้ายพระเจ้า ว่าพระเจ้าให้ธรรมบัญญัติที่ไม่ดี นี่เป็นการตัดสินพระเจ้าเลยใครที่กล้าตัดสินพระเจ้าแสดงว่าต้องมีสิทธิอำนาจสูงกว่าพระเจ้า
หน้าที่ของเราคือ ดำเนินชีวิตตามพระวจนะพระเจ้า ไม่ใช่ตัดสินพระวจนะพระเจ้า หรือตัดสินพระเจ้า หรือตัดสินพี่น้องตามพระวจนะพระเจ้า แต่เราต้องใช้พระวจนะพระเจ้าสำรวจชีวิตของตนเองต่างหาก เพื่อเราจะไม่โดนพระเจ้าพิพากษาในวันสุดท้าย
S : Serve
เราจะดำเนินชีวิตเป็นประโยชน์ต่อผู้อื่น และต่อพระเจ้าได้อย่างไรบ้าง?
