เฝ้าเดี่ยวกับ อ.สมศักดิ์ จิตรุ่งเรืองนิจ

ศบ.คริสตจักรอันติโอเกียแบ๊บติสต์ (สวนมะลิ)

ข้อคิด​ 🌟🌟

บทเฝ้าเดี่ยวที่ 100

มีคาห์​ 7:1-3,18-20

1 อนิจจา ตัวข้าพเจ้า เพราะข้าพเจ้าเป็นเหมือน

คนที่ออกไปเก็บผลไม้ฤดูร้อน

เหมือนคนที่ออกไปเก็บผลองุ่น

แล้วพบว่าไม่มีพวงองุ่นให้รับประทาน

ไม่มีผลมะเดื่อสุกรุ่นแรกดังใจปรารถนา

2 คนจงรักภักดีสิ้นไปจากแผ่นดิน

จะหาคนซื่อตรงท่ามกลางมนุษย์สักคนก็ไม่มี

เขาทุกคนต่างก็ซุ่มคอยจะเอาโลหิตกัน

ต่างก็เอาตาข่ายดักพี่น้องของตน

3 มือทั้งคู่ของเขาช่ำชองทำแต่สิ่งชั่ว

ข้าราชการและผู้พิพากษาขอสินบน

และคนใหญ่คนโตก็เอ่ยถึงความอยากในจิตใจของตน

พวกเขาต่างก็สานสิ่งเหล่านี้เข้าด้วยกัน

18 ใครเล่าจะเป็นพระเจ้าเหมือนพระองค์ผู้ทรงอภัยบาป

และทรงมองข้ามการทรยศ

ของคนที่เหลืออยู่อันเป็นมรดกของพระองค์ท่าน7 ?

พระองค์ท่านมิได้ทรงพระพิโรธเป็นนิตย์

เพราะพระองค์ท่านพอพระทัยในความรักมั่นคง

19 พระองค์ท่านจะทรงหวนกลับมาเมตตาเราอีก

และจะทรงเหยียบความผิดทั้งหลายของเราไว้

พระองค์จะทรงเหวี่ยงบาปทั้งสิ้นของเรา8

ลงไปในที่ลึกของทะเล

20 พระองค์จะทรงสำแดงความสัตย์ซื่อแก่ยาโคบ

และความรักมั่นคงต่ออับราฮัม

ดังที่พระองค์ทรงปฏิญาณต่อบรรพบุรุษของเรา

ตั้งแต่สมัยโบราณกาล

ข้อคิด

สภาพสังคมที่เต็มความทุกข์ยาก ความขัดสน  ไม่ยุติธรรม  ความขมขื่นทั้งหมดถูกพูดถึงในพระคำตอนนี้

โลกนี้ดูย่ำแย่จริง..

* แต่ความจริงอีกด้านหนึ่ง   

พระเจ้าพระผู้สร้างผู้ทรงพระชนม์  ไม่ได้อยู่ไกลจากชีวิตเราเลย

โดยความเชื่อเท่านั้นที่จะปลุกความคิดบวกและความสงบในใจได้

🎏  แม้นความทุกข์กังวลใจไม่หมดไป

แต่ผู้เชื่อก็เข้มแข็งมากพอที่จะเอาความยินดีในพระเจ้าวางทับความกังวลใจได้

**  จงเชื่อว่า.. ไม่ว่าทุกข์หรือสุข  สักวันก็มีเวลาเปลี่ยนได้

  เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงเป็นนิจ

บทความก่อนหน้านี้099 1โครินธ์​1:18-25
บทความถัดไป101 สดุดี​ 121

ทิ้งคำตอบไว้

กรุณาใส่ความคิดเห็นของคุณ!
กรุณาใส่ชื่อของคุณที่นี่