เฝ้าเดี่ยวกับ อ.สมศักดิ์ จิตรุ่งเรืองนิจ

ศบ.คริสตจักรอันติโอเกียแบ๊บติสต์ (สวนมะลิ)

พระธรรม : โรม 6:11-14

๑๑ ในทำนองเดียวกัน พวกท่านจงถือว่าท่านได้ตายต่อบาป และมีชีวิตสนิทกับพระเจ้าโดยพระเยซูคริสต์

๑๒ เพราะฉะนั้นอย่าให้บาปครอบงำกายที่ต้องตายของท่าน ซึ่งทำให้ต้องเชื่อฟังตัณหาของกายนั้น

๑๓ อย่ายกอวัยวะของท่านให้แก่บาป ให้เป็นเครื่องใช้ในการอธรรม แต่จงถวายตัวของท่านแด่พระเจ้า

      เหมือนคนที่เป็นขึ้นมาจากตายแล้ว และจงให้อวัยวะเป็นเครื่องใช้ในการชอบธรรมถวายแด่พระเจ้า

๑๔ บาปจะไม่ครอบงำพวกท่านต่อไป เพราะว่าท่านไม่อยู่ใต้ธรรมบัญญัติ แต่อยู่ใต้พระคุณ

ข้อคิด

🌼 ในสายพระเนตรพระเจ้า ความเชื่อนับเป็นความชอบธรรม

🌼 ในสายตามนุษย์ การประพฤติดีเป็นเรื่องที่คนเฝ้ามอง

       “ฉะนั้นความเชื่อที่แสดงออกเป็นการประพฤติด้วยความรักนั้นสำคัญ” 

  เพราะว่าในพระเยซูคริสต์นั้น การเข้าสุหนัตหรือไม่เข้าสุหนัตไม่เกิดประโยชน์อันใด แต่ความเชื่อซึ่งแสดงออกเป็นการกระทำด้วยความรักนั้นสำคัญ  (กาลาเทีย 5:6)

🎆ธรรมบัญญัติหรือกฎเกณฑ์ทางศาสนา เขียนขึ้นเพื่อ

  ชี้ว่าอะไรผิด  ถูก

  อะไรไม่ทำ  อะไรต้องทำ

**แต่วันนี้ผู้เชื่อทุกคนได้ถูกยกโทษบาป และมีชีวิตติดสนิทกับพระเยซูคริสต์แล้ว

              🌟 กายที่พร้อมทำความดีจึงเกิดจาก   ใจที่ต้องการตอบแทนพระคุณพระเจ้า

    “เรื่องแบบนี้ที่ทำให้ธรรมบัญญัตินั้นสมบูรณ์”

บทความก่อนหน้านี้022 อิสยาห์ 25:1-9
บทความถัดไป024 โรม 8:18-27

ทิ้งคำตอบไว้

กรุณาใส่ความคิดเห็นของคุณ!
กรุณาใส่ชื่อของคุณที่นี่